«Οίκος ευγηρίας: η ευτυχισμένη δύσις».

Kορίτσια μου,η...κριτικός θεάτρου ξαναχτυπά(ναι,εγώ)και επιστρέφοντας απο την πιο ενδιαφέρουσα παράσταση που έχω δεί μέχρι στιγμής την φετινή σεζόν σας γράφει όσο οι εντυπώσεις και τα συναισθήματα είναι ακόμη ζεστά!Σε ένα ταραγμένο για την Αθήνα Σαββατόβραδο,2 παλαβές φίλες,αψηφώντας τον κακό χαμό επεισοδίων λόγω της άφιξης-και ευτυχώς αναχώρησης- του Τούρκου Πρωθυπουργού μα κυρίως,λόγω των συγκεντρώσεων και εκδηλώσεων μνήμης για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο,η Νανούκα Καραγιάννη και η καλή της φίλη και συνάδελφος δημοσιογράφος Αφροδίτη Υψηλάντη ξεκίνησαν για το ιστορικό θεάτρο ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ για να παρακολουθήσουμε επιτέλους και εμείς την παράσταση «Οίκος ευγηρίας: η ευτυχισμένη δύσις» που ανεβαίνει φέτος για 2η χρονιά με απόλυτη επιτυχία.Παρά την αδιανόητη κίνηση,την έντονη αστυνομική παρουσία και τους κλειστούς δρόμους,πολύς κόσμος(κυρίως γυναίκες οφείλω να τονίσω)είχαν την ίδια ιδέα με εμάς και όλες δικαιωθήκαμε για αυτή μας την επιλογή!Πιο επεισοδιακή ήταν βέβαια η επιστροφή μας μετά το πέρας της παράστασης καθώς η επαναστάτρια και πάντα μαχητική ρεπόρτερ Αφροδίτη θεώρησε καθήκον μας να περάσουμε απο τα Εξάρχεια!Δεν θα σας πω οτι ενθουσιάστηκα με την πρόταση της αλλά πως να χαλάσεις χατήρι σε μια φίλη που σου έχει σταθεί τόσο ουσιαστικά?Συναντήσαμε ομάδες διαδηλωτών και αστυνομικές δυνάμεις να «ανταλάσσουν» μολότοφ και κρότου λάμψης Φωτιές στους γύρω δρόμους και κυνηγητό με την αστυνομία να κάνει πραγματικά οτι μπορεί.Προφανώς δεν μείναμε πολύ γιατί τα πράγματα αγρίευαν και ήταν πια επικίνδυνο!Εσείς πάλι,δεν θα έχετε τέτοιο...περιπετειώδες finalle βραδιάς κορίτσια μου,οπότε ας μείνουμε στο θέμα μας!

Το έργο κινείται σε δύο βασικά επίπεδα: στο επίπεδο της πραγματικότητας του μικρόκοσμου ενός γηροκομείου (με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των τροφίμων του) και στο επίπεδο της αποτύπωσης αυτής της πραγματικότητας από την τηλεόραση. Μια αποτύπωση, που κάθε άλλο παρά αυθεντική είναι. Ο «Οίκος ευγηρίας», του Μανόλη Κορρέ,  σατιρίζει τις απαράδεκτες συνθήκες λειτουργίας αυτών των ιδρυμάτων και την ψευτιά της τηλεόρασης. Παρακολουθώντας την παράσταση γελάς, δακρύζεις, αγανακτείς.Ειδικά όσοι είναι στην 3η ηλικία,όσοι έχουν παιδιά αλλά και εμείς που δεν θα αποκτήσουμε απογόνους,προβληματιστήκαμε,αγχωθήκαμε,συγκινηθήκαμε και βαθιά προβληματιστήκαμε!Κακά τα ψέμματα,αν δεν έχεις στην μέρα μας μια αξιοπρεπή σύνταξη(πράγμα σχεδόν αδύνατο) μόνο ο Θεός ξερει που θα καταλήξεις αλλά κυρίως,η εγκατάλειψη καιι η μοναξιά είναι το μεγάλο δηλητήριο για τους ανθρώπους που έδωσαν πολλά,αγωνίστηκαν σκληρά και στα στερνά τους,που έχουν πιο πολύ ανάγκη απο ποτέ την φροντίδα και αγάπη,βρίσκονται σε αντίστοιχα ιδρύματα.Ορισμένα-τα πιο ακριβά-είναι όντως αξιοπρεπέστατα σε συνθήκες διαβίωσης και δεν πρέπει να γινόμαστε ισοπεδοτικοί και τελικά,απο τα να είναι ένας ηλικιωμένος και περήφανος άνθρωπος μόνος σε ένα σπίτι-αν υπάρχει και αυτό-αμίλητος μπροστά σε μια τηλεόραση,είναι σαφώς πιο υγιές το να έχει συντροφιά,ασχολίες,παρέα και επικοινωνία.Δεν θέλω να το βαρύνω το θέμα αλλά οι κοινωνικές του διαστάσεις είναι ατελειίωτες για αυτό καλύτερα ας μείνουμε στα του έργου που ήταν κάτι παραπάνω απο προσεγμένο και αξιόλογο!Μία παράσταση με 16 ηθοποιούς επί σκηνής(σπάνιο στις μέρες μας)και όλοι τους,πασίγνωστοι,ταλαντούχοι,με απίστευτα χρόνια στο θεατρικό σανίδι και μεγάλες στιγμές δόξας και θριάμβου στο ενεργήτικό τους.Ο νεότερος μα πολλά χρόνια στα τηλεοπτικά σήριαλ και θέατρα,Σπύρος Θεοδόσης στον ρόλο ενός πολύ πετυχημένου τηλεπαρουσιαστή(75% τηλεθέαση ο άτιμος σε κάθε του...κοινωνική εκπομπή)και φυσικά αδίστακτος,όπως ακριβώς είναι και η πραγματικότητα.Ήταν γενικώς ένα απόλυτα ρεαλιστικό έργο,για αυτό και προκαλεί τόσα δυνατά συναισθήματα στον θεατή!

Υπέροχη η Καίτη Φίνου,"μεταμορφωμένη"σε μια ηρωίδα πολύ μεγαλύτερης της πραγματικής της ηλικίας που δεν φοβήθηκε να τσαλακωθεί προκειμένου να αποτυπώσει τον πόνο της μάνας που έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί σε μια αποθήκη ψυχών,διαχρονικός και πάντα υπέροχος ο Πάνος Χατζηκουτσέλης με τον οποίο για χρόνια έχω συνεργαστεί τηλεοπτικά και είναι εξίσου χαρισματικός ως άνθρωπος,απολαυστική η Τιτίκα Σαριγκούλη με το γνωστό επαναστικό της τρόπο υποκριτικής,οι Μανώλης Δεστούνης(πρωταγωνιστής σε 2 παραστάσεις φέτος)και Τρύφων Καρατζάς που αποτελούν πάντα ένα δώρο σε κάθε παράσταση που συμμετέχουν,η Μαρία Ιωαννίδου σε 2 εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους ρόλους,ο αιθαλής Ανέστης Βλάχος,η τόσο πειστική ως κακιά διευθύντρια και εξόχως...τυρρανική Αθηνά Μαυρομάτη και η απόλυτη star της παράστασης που φυσικά απέσπασε όλα τα χειροκροτήματα-σχεδόν σε όλες τις σκηνές που ερμήνευε μοναδικά-Δέσποινα Στυλιανοπούλου,τόσο απλή και φιλική με τον κόσμο που έτρεξε να την συγχαρεί που σε κάνει πραγματικά να απορείς πως η κάθε χθεσινή ανόητη έχει ύφος εφάμιλλο του Andy Garcia στα νιάτα του όταν ένας ζωντανός θρύλος σε αγκαλιάζει τόσο ζεστά!Η ΚΥΡΙΑ-με ΚΕΦΑΛΑΙΑ ασφαλώς-Δέσποινα Στυλιανοπούλου, χόρεψε,τραγούδισε,μας έκανε να γελάσουμε και με τον μονόλογο της παρέλυσε όλο το θέατρο,με την φίλη μου Αφροδίτη να κλαίει-κάτι που δεν την είχα ξαναδεί να κάνει και αυτό νομίζω λέεο πολλά!

Είναι μια παράσταση που καλό είναι να δούν κορίτσια μου τόσο οι πιο νέες απο εσάς,όσο και εκείνοι που ανήκουν στις αντίστοιχες ηλικίες,για διαφορετικούς αλλά πολύ σημαντικούς λόγους!

 ΘΕΑΤΡΟ ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ
Πολυχώρος Πολιτισμού
Αγίου Μελετίου 61Α – Στάση Κεφαλληνίας –τηλ. 2108620231
www.broadway.gr

Πρωταγωνιστούν:
Με αλφαβητική σειρά:
Ανέστης Βλάχος –Μανόλης Δεστούνης – Σπύρος Θεοδόσης – Μαρία Ιωαννίδου – Δημήτρης Καϊκής – Τρύφων Καρατζάς – Γιώργος Μάζης – Αθηνά Μαυρομάτη – Μαρία Πανουτσοπούλου – Τιτίκα Σαριγκούλη – Έλενα Σoλοποτιά – Καίτη Φίνου – Πάνος Χατζηκουτσέλης
Φιλική συμμετοχή: Δέσποινα Στυλιανοπούλου
Συμμετέχει και ο Φώτης Μεταξόπουλος

Μουσική επιμέλεια-σχεδιασμός φωτισμών-σκηνοθεσία: Βασίλης Πλατάκης
Σκηνικό-κοστούμια: Σάββας Πασχαλίδης
Χορογραφίες: Σίμων Πάτροκλος

Παραστάσεις
Τετάρτη και Πέμπτη στις 7.00 μ.μ.
Σάββατο στις 6.30 μ.μ.
Τιμές
Γενική είσοδος 18€
Φοιτητικό – συνταξιούχων (άνω των 65 ετών) – ανέργων 10€